ازدواج عامل باز دارنده بسیار قوی است که علاوه بر یاری رسانی در حفظ دین ، تکامل روحی و معنوی شخص را فراهم ساخته ، تمرین عملی صبر را در پی داشته و او را قدم به قدم به سعادت اخروی می رساند ؛ شاید از همین روست که امیر المونین علی (ع) فرمودند : « لمْ یکن أَحَدُ مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللّهِ یتزوّج الّا قَالَ رَسولُ اللّهِ کمل دینه » . مستدرک الوسائل ، ج 41 ، ص 451 .
هیچ یک از اصحاب رسول خدا (ص) ازواج نمی کرد ، مگر این که رسول خدا می فرمودند : دینش کامل شد .
ازدواج اولین قدمی است که انسان از خودپرستی و خوددوستی به سوی غیردوستی بر می دارد . تا قبل از ازدواج همه چیز برای « من » بود . ازدواج اولین مرحله ای است که این حصار شکسته می شود و فرد نه برای «من » بلکه برای او کار می کند . بعد که دارای فرزندان می شود ، دیگر « او » اوها می شود و کم کم این « من » فراموش می شود . این ها قدم های اولی است که انسان از حالت خودخواهی خارج می شود و به سوی غیردوستی می رود .
فرم در حال بارگذاری ...
